Weekendje Wenen

Net na het schrijven van mijn vorige reisverhaal heb ik een nieuwe huisgenoot ontmoet. Haar naam is Ami en heel toevallig kwam ze uit Wenen en zal ze de volgende dag met de auto terug rijden en kon ik een lift krijgen. Na mijn duitstentamen, die jammer genoeg niet zo goed ging en ik pas over twee weken uitslag van krijg, heb ik alles ingepakt voor mijn reis. Dus in plaats van de trein te nemen zijn we gezamenlijk met de auto gegaan. Haar ouder hadden 4 autos wat blijkbaar niet ongewoon is in Oostenrijk en had een eigen auto. Ze heeft aangeboden dat ik elk weekend mee kan rijden als ik dat zou willen. Meteen na het wegrijden gebeurde het eerste vreemde ding, namelijk er werden schoenen uit de auto voor ons gegooid. Het bleek een kind te zijn, en we zijn benieuwd wat de ouders denken als ze thuis komen en merken dat de schoenen weg zijn.  Het was een lange reis zo'n 2 en een half uur. De trein reis stond aangegeven als zeer mooi, maar de snelweg loopt lager en had jammer genoeg wat minder mooie uitzichten. Het was geen minuut stil in de auto, wat erg gezellig was, maar ook vermoeiend. Ik denk dat ik iemand heb gevonden die meer praat dan ik. Na bij de deur van Elisabeth en Jari (oud huisgenoot van Enschede) te zijn afgezet namen we afscheid en begon ik aan mijn avontuur in Wenen. En dat begon met boodschappen doen, in Wenen was duidelijk meer verschillende culturen dan in Graz, want de supermarkten hadden veel meer verschillende producten. We maakte een curry, want hier hadden ze er alles voor in de winkel, en hadden we ook lekker toetjes gehaald. Na gezamelijk gekookt te hebben hielden we een sturm proeverij. We hadden witte sturm, rode sturm en Schilchersturm. Schilchersturm is een specialiteit uit Steiermarken (waar Graz in ligt), maar heb ik dus voor de eerste keer in Wenen uitgeprobeerd. De Witte sturm kwam van een lokale brouwerij. En ik moet zeggen dat ik de witte en rode toch we lekkerder vind. De volgende dag heb ik lekker uitgeslapen en mijn eerste tocht naar wenen gemaakt. Ik begon bij de ringweg, dat was vroeger de plaats van de stadsmuur en de openvlakte rondom de stadsmuur, maar is volgebouwd met grote gebouwen en paleizen na het afbreken ervan. Hier zitten nu vele musea in en zijn indrukwekkend om te zien. Na een roos te hebben gekregen om van een koppel wat fotos te hebben gemaakt ben ik doorgegaan richting een park. In het park heb ik lekker in het gras gelegen en geluncht. Vervolgens ben ik de stad gaan verkennen, aangezien ik al best wel laat was had ik niet heel veel tijd meer en heb ik vooral de kerken bekeken. Ook heb ik nog even geshopt en natuurlijk afbreekbare nagellak gekocht. Vervolgens was het in de heerlijke 25 graden tijd voor een ijsje, het was een van de beste ijsjes in lange tijd. Ik had een veganistisch ijs bolletje met sesamzaadjes en een met bosvruchten in combinatie met een soort stracciatella. Daarna was het alweer het einde van mijn eerste dag, en was het op weg naar huis. Aangezien Elisabeth een nachtschift had in het ziekenhuis waar ze werkt, waren ik en Jari alleen. Na mexicaanse schotel te hebben gegeten zijn we spelletjes avond gaan houden. Dat was wel weer erg gezellig en natuurlijk hebben we daar ook weer sturm bij gedronken. Ik denk nu al dat ik de sturm zo ga missen. De volgende dag zouden we gezamelijk dingen gaan doen, en hebben we dus ook weer uitgeslapen ( Elisabeth zou pas begin middag terug zijn). Daarna zijn we eerst naar een park gegaan, en hier rond gedwaald. Het park had een oorlogsgeschiedenig, en was gebruikt als gevechts plaats waar een linie zich had opgesteld. Na de oorlog is er een park van gemaakt. Vervolgens hebben we een tram genomen richting de rand van wenen. Vanaf daar zijn we naar de Leopoldsberg gelopen, vanaf hier hadden we prachtig uitzicht over Wenen. Hier beneden was ook de sturm brouwerij waar zij de vorige keer sturm gehaald hadden en hebben daar geborreld. Aangezien het al best laat was konden we daarna op de terug weg een klein beetje Wenen by night zien. De volgende dag ben ik weer alleen op pad gegaan en ben ik eerst richting Schönbrunnn geweest, het verhaal achter de naam is dat de emperor hier ooit water had gedronken uit een bron, en dat hij daarna het paleis omheen heeft gebouwd. Het park is gratis te bezoeken en dit was mij aangeraden, dus ben ik door het park gaan wandelen en de berg op gelopen waar je weer een prachtig uitzicht had. Het enige jammere was dat het was gaan regenen, en niet zo mooi weer was als voorheen. Na twee uur door het park heen te hebben gestruint ben ik weer richting de stad vertrokken. Ik ben hier naar het Albertina museum geweest. Ze hebben hier kunst van Picasso en Monet, maar ook state rooms van the emporer. Die vond ik denk ik wel het mooiste van het hele museum, je kon namelijk voelen dat dit vroeger een paleis was geweest aan de trappen en de opzet van het gebouw, de state rooms waren veel met goud gedetailleerde plafonds en hadden allemaal verschillende kleuren. Na dit statelijke uitje ben ik naar een heel chique patisserie gegaan, deze was mee wederom aangeraden door Elisabeth, het had erg mooie plafonds en hele nette gebakjes. Hier kon ik zelfs ook een gebakje eten, wat best uitzonderlijk is. Ook al was ik om een uur of zes, was het toch nog druk met mensen die gebakjes aten. Je kon ook avondeten, maar dat deden maar weinig. Om mijn chique dag goed af te ronden ging ik naar de supermarkt welke in een oud bank gebouw zat, de plafonds waren erg hoog en omhoog gehouden door standbeelden. Vervolgens ging ik wederom weer richting huis, wel met een beetje een omweg aangezien veel huizen mooi verlicht werden en ik daar even van wilde genieten. Na weer een gezellige avond gingen we vroeg slapen, aangezien ik de volgende dag weer terug zou keren naar huis. Ik moet om 2 uur smiddags weer in Graz zijn, en de reis duurt van deur tot deur 3 en een half uur. Het beloofd wel een mooie reis te worden aangezien het treinspoor hoog op de berg ligt. Ik heb echter de pech dat ik aan de verkeerder kant van de trein ben gaan zitten, en dus minder uitzicht heb. Maar ik denk dat ik deze reis nog vaker ga maken dus weet ik het voor de volgende keer.